Niet alle wegen leiden naar Sequoia..

Vroeg vertrokken om naar Sequoia te rijden. Het is een hele tocht door het park eruit. Smalle bergweggetjes waar we tegemoet komend verkeer maar net kunnen passeren. Er rijdt een vrachtwagen voor ons uit waar we dankbaar gebruik van maken. We rijden om via Bakersfield zodat we niet de 180 door het park hoeven te nemen want dat wordt op Internet afgeraden voor campers langer dan 22 feet. Bij de Walmart doen we nog wat boodschappen en kopen we speelgoed voor de meiden. Bal, emmer en schepjes en voor Robin een fietsje. Eenmaal bij de entreepoort aangekomen van Sequoia park blijkt toch dat we de 180 hadden moeten hebben ipv de 198 waar we nu voor staan, want na Potwisha Campground kunnen we niet verder naar boven…. Dus..de keuze is ofwel de camper afgooien en ons verlies pakken ofwel weer 2 uur omhoog rijden. We kiezen voor het eerste. De campground is weer erg basic, maar wat heb je meer nodig dan een picknicktafel en vuurkorf.. Schijnt wel dat het kamp een kleine week geleden nog bezocht is door een zwarte beer. En ook ratelslangen behoren tot de vaste bewoners hier. We relaxen wat en een blauwe vogel vind onze nootjes ook erg lekker. Het is een soort van self registration, je kiest je campsite en gooit geld in een box. Net Noord Holland waar je de appels langs de weg koopt en geld achterlaat. We eten weer een lekker maaltje van de bbq en vallen in een diepe slaap.

’s Morgens loopt Sjoerd nog even naar een meneer die, nadat hij ons verhaal over de verkeerde weg had gehoord, had aangeboden dat hij ons wel mee naar boven wil nemen. En ja hoor we krijgen van Dana, zijn dochter Chrissy en wat medestudenten een lift. Voordat we gaan wordt er nog een gebed opgezegd en wordt om een mooie en behouden rit gevraagd. We blijken ons te hebben aangesloten bij een zeer gelovige groep waarvan de vrouw/moeder net 5 weken geleden is overleden. Desalniettemin hebben we leuke en ontspannen gesprekken en vergeten we gewoon even dat er een enorm verschil in cultuur en religie is. Sequoia Forest en Sherman Tree (grootste boom van de wereld!) zijn indrukwekkend net als de rit ernaar toe. Met de RV was het echt passen en meten geweest om maar niet te zeggen onverantwoord en bijna onmogelijk. We picknicken in het bos en Dana brengt ons zoals beloofd rond 14 uur naar de camping. We besluiten toch te gaan rijden naar Lake Isabella, zodat we de km ’s wat breken. Eerst nog bij een dumping station de poep en het afwaswater lozen. Gadver wat een smerig klusje. Het is voor ons de eerste keer en alles stroomt over… We nemen een mooie weg via de Kern rivier naar boven. Wederom passen en meten met onze touringcar, maar het gaat allemaal goed. Als Sjoerd wil kan ie altijd nog als vrachtwagenchauffeur aan de slag
De camping die we hadden uitgezocht ligt er verlaten bij dus we sluiten ons aan bij wat andere kampeerders op Pioneers Point. Geen check in en ook geen volunteer ranger, maar wij vinden het gesneden en gooien ‘em neer. Kindjes gevoerd en daarna samen gegeten, om 21.30 uur zoeken we ons bedje op het was een lange dag.